Update eerste dagen in Lundazi, Zambia
Door: Nane Hofland
Blijf op de hoogte en volg Nane
24 Juli 2014 | Zambia, Lundazi
Lieve allemaal,
Eindelijk zijn we in staat om jullie een wat uitgebreider verhaaltje te sturen.
Het is nu ’s avonds laat en we zijn net terug in het Guest House van CCAP in Lundazi.
De eerste dagen zijn rustig geweest. We hebben nog niet veel gedaan, maar even bijkomen is ook niet overbodig.
Dinsdagavond om 20.00 zijn we aangekomen in Lundazi op de plek van bestemming.
We werden van het vliegveld opgehaald door Moffat en zijn dochtertje. De reis richting Zambia was lang, maar dat mocht de pret niet drukken.
Eenmaal aangekomen zijn we ons appartementje ingetrokken en meteen op spinnenjacht gegaan.
Er waren namelijk behoorlijk wat ongewenste bezoekers in onze kamer.
Het was behoorlijk omschakelen en raar om je te bedenken dat we ineens aan de andere kant van de wereld in Zambia zijn.
Voor mij was het een gevoel van thuiskomen, maar dat wil niet zeggen dat ik ook even moest wennen.
We hebben die avond de baas van CCAP ontmoet en ook Philemon kwam langs. We hebben wat gegeten en zijn daarna meteen ons bed ingedoken. Een lange nacht vol van diepe slaap volgde.
De volgende dag hebben we vooral besteed aan de voorbereiding voor de komende weken.
We zijn ‘benoemd’ tot personeel van CCAP. Dat betekent dat overal waar zij gaan, wij ook gaan.
We hebben een ‘officiele’ vergadering gehad volgens Afrikaanse begrippen. Zelfs met een opgestelde agenda. We kregen de tijd om vragen te stellen en lieten onze voorbereiding wat betreft de HIV/Aids voorlichting zien. Het was duidelijk dat beide (Philemon en rev. Nehemia) erg onder de indruk waren.
Tot nu toe zijn we elke dag omringt geweest door Nederlanders van de World Servants groep die twee lerarenwoningen hebben gebouwd in Matipa, een plaatsje hier in de buurt. Één van de leden was behoorlijk ziek en werd verzorgd in het ziekenhuis hier tegenover.
Het voelde vertrouwd om wat Nederlanders om ons heen te hebben en het was ook goed om de avond mee te spenderen.
Tussen de vergadering door zijn we belaagd door een hele hoop kinderen die pauze hadden van de school hier tegenover. De avond hebben we ouderwets afgesloten met het kijken van een serie in onze kamer.
Vandaag stond vooral in het teken van wachten, wachten en wachten. Voor Djanessa was dit behoorlijk wennen.. Ik geloof dat ik er ondertussen aan gewend raak.
Ze zeggen weleens.. Don’t hurry, welcome in Africa.
De afspraak dat wij om 10.00 vanmorgen zouden vertrekken naar Matipa om daar de groep te ontmoeten en aanwezig te zijn bij de overdracht van de lerarenwoningen aan de gemeenschap daar, liep een ‘klein beetje’ uit. Uiteindelijk vertrokken we rond 14.00
Daar eenmaal aangekomen super gaaf om wat oude bekende te zien, zoals bouwvakkers Eliab & mr. Adams. Daarvoor heb ik de kokkin Dorothy met één van de tweeling, Faith ook vol liefde in de armen kunnen sluiten. Heerlijk om hen weer na een jaar te zien. Het enthousiasme was groot, vooral toen ik zag dat zij de tas bij zich had die ik vorig jaar aan CCAP heb geschonken.
Verder hebben we vooral rond gekeken in Matipa. Voor Djanessa de eerste kennismaking met een World Servants project. Voor mij was het meer een gevoel van thuiskomen. Wel vreemd om zo ineens in een ander project binnen te vallen, maar ze hebben met z’n allen mooi werk afgeleverd.
De overdracht duurde ouderwets lang (ongeveer 5 uur), maar bevatte veel mooie verhalen en bedankjes van CCAP en de lokale bevolking. Ook wij werden gevraagd om onszelf voor ongeveer 350 man voor te stellen als nieuw personeel van CCAP.
Om de traditie in eren te houden, had ik binnen no-time natuurlijk weer een klein baby’tje vast.
Ze was twee weken oud. Ook Djanessa had haar eerste culturele aanraking en dit paste helemaal bij haar oude werkzaamheden Ze mocht helpen met het invlechten van het haar van één van de lokale meiden tijdens de overdracht.
Daarna zijn we met de World Sevants groep aan tafel gegaan en hebben genoten van een maaltijd met rijst/pasta, kip en wat (slappe) groente.
Het is mooi om te zien hoe dankbaar de lokale bevolking is voor de aanwezigheid van de groep en het eindresultaat dat ze samen hebben neergezet.
Kortom, het gaat met ons goed. We moeten allebei nog wel een beetje landen en hebben soms het gevoel dat we nog ergens tussen Amsterdam en Lundazi zweven.
Het is echt raar om te bevatten dat je van het één op andere moment ergens ver weg in Afrika bent.
Ook qua gezondheid gaat het goed. We hebben goed te eten en kunnen zelfs brood kopen bij de lokale bakker. Daarnaast is alle bagage goed aangekomen, dus kunnen we maandag beginnen met onze werkzaamheden op meerdere secondary & primary schools. Dit is te vergelijken met basisscholen en middelbare scholen.
Hopelijk gaat het met jullie allemaal goed en we hopen snel weer een berichtje te kunnen plaatsen.
Heel veel liefs en een dikke kus vanuit Lundazi.
Nane & Djanessa
Eindelijk zijn we in staat om jullie een wat uitgebreider verhaaltje te sturen.
Het is nu ’s avonds laat en we zijn net terug in het Guest House van CCAP in Lundazi.
De eerste dagen zijn rustig geweest. We hebben nog niet veel gedaan, maar even bijkomen is ook niet overbodig.
Dinsdagavond om 20.00 zijn we aangekomen in Lundazi op de plek van bestemming.
We werden van het vliegveld opgehaald door Moffat en zijn dochtertje. De reis richting Zambia was lang, maar dat mocht de pret niet drukken.
Eenmaal aangekomen zijn we ons appartementje ingetrokken en meteen op spinnenjacht gegaan.
Er waren namelijk behoorlijk wat ongewenste bezoekers in onze kamer.
Het was behoorlijk omschakelen en raar om je te bedenken dat we ineens aan de andere kant van de wereld in Zambia zijn.
Voor mij was het een gevoel van thuiskomen, maar dat wil niet zeggen dat ik ook even moest wennen.
We hebben die avond de baas van CCAP ontmoet en ook Philemon kwam langs. We hebben wat gegeten en zijn daarna meteen ons bed ingedoken. Een lange nacht vol van diepe slaap volgde.
De volgende dag hebben we vooral besteed aan de voorbereiding voor de komende weken.
We zijn ‘benoemd’ tot personeel van CCAP. Dat betekent dat overal waar zij gaan, wij ook gaan.
We hebben een ‘officiele’ vergadering gehad volgens Afrikaanse begrippen. Zelfs met een opgestelde agenda. We kregen de tijd om vragen te stellen en lieten onze voorbereiding wat betreft de HIV/Aids voorlichting zien. Het was duidelijk dat beide (Philemon en rev. Nehemia) erg onder de indruk waren.
Tot nu toe zijn we elke dag omringt geweest door Nederlanders van de World Servants groep die twee lerarenwoningen hebben gebouwd in Matipa, een plaatsje hier in de buurt. Één van de leden was behoorlijk ziek en werd verzorgd in het ziekenhuis hier tegenover.
Het voelde vertrouwd om wat Nederlanders om ons heen te hebben en het was ook goed om de avond mee te spenderen.
Tussen de vergadering door zijn we belaagd door een hele hoop kinderen die pauze hadden van de school hier tegenover. De avond hebben we ouderwets afgesloten met het kijken van een serie in onze kamer.
Vandaag stond vooral in het teken van wachten, wachten en wachten. Voor Djanessa was dit behoorlijk wennen.. Ik geloof dat ik er ondertussen aan gewend raak.
Ze zeggen weleens.. Don’t hurry, welcome in Africa.
De afspraak dat wij om 10.00 vanmorgen zouden vertrekken naar Matipa om daar de groep te ontmoeten en aanwezig te zijn bij de overdracht van de lerarenwoningen aan de gemeenschap daar, liep een ‘klein beetje’ uit. Uiteindelijk vertrokken we rond 14.00
Daar eenmaal aangekomen super gaaf om wat oude bekende te zien, zoals bouwvakkers Eliab & mr. Adams. Daarvoor heb ik de kokkin Dorothy met één van de tweeling, Faith ook vol liefde in de armen kunnen sluiten. Heerlijk om hen weer na een jaar te zien. Het enthousiasme was groot, vooral toen ik zag dat zij de tas bij zich had die ik vorig jaar aan CCAP heb geschonken.
Verder hebben we vooral rond gekeken in Matipa. Voor Djanessa de eerste kennismaking met een World Servants project. Voor mij was het meer een gevoel van thuiskomen. Wel vreemd om zo ineens in een ander project binnen te vallen, maar ze hebben met z’n allen mooi werk afgeleverd.
De overdracht duurde ouderwets lang (ongeveer 5 uur), maar bevatte veel mooie verhalen en bedankjes van CCAP en de lokale bevolking. Ook wij werden gevraagd om onszelf voor ongeveer 350 man voor te stellen als nieuw personeel van CCAP.
Om de traditie in eren te houden, had ik binnen no-time natuurlijk weer een klein baby’tje vast.
Ze was twee weken oud. Ook Djanessa had haar eerste culturele aanraking en dit paste helemaal bij haar oude werkzaamheden Ze mocht helpen met het invlechten van het haar van één van de lokale meiden tijdens de overdracht.
Daarna zijn we met de World Sevants groep aan tafel gegaan en hebben genoten van een maaltijd met rijst/pasta, kip en wat (slappe) groente.
Het is mooi om te zien hoe dankbaar de lokale bevolking is voor de aanwezigheid van de groep en het eindresultaat dat ze samen hebben neergezet.
Kortom, het gaat met ons goed. We moeten allebei nog wel een beetje landen en hebben soms het gevoel dat we nog ergens tussen Amsterdam en Lundazi zweven.
Het is echt raar om te bevatten dat je van het één op andere moment ergens ver weg in Afrika bent.
Ook qua gezondheid gaat het goed. We hebben goed te eten en kunnen zelfs brood kopen bij de lokale bakker. Daarnaast is alle bagage goed aangekomen, dus kunnen we maandag beginnen met onze werkzaamheden op meerdere secondary & primary schools. Dit is te vergelijken met basisscholen en middelbare scholen.
Hopelijk gaat het met jullie allemaal goed en we hopen snel weer een berichtje te kunnen plaatsen.
Heel veel liefs en een dikke kus vanuit Lundazi.
Nane & Djanessa
-
24 Juli 2014 - 23:15
Johan:
Hey Nane!
Wat ontzettend gaaf om alle namen weer langs te zien komen! En mooi om te zien hoe deze organisatie zich zo ver uitbreidt. Je doet iedereen toch wel de groetjes van ZA413? Hele fijne tijd toegewenst! (heb eigenlijk toch wel wat heimwee... ;)
Grtz, Johan -
24 Juli 2014 - 23:31
Jantina :
heaa nane,
wat super leuk om te lezen dat je nu een van de CCAP personeelsleden bent em dat je al die bekende mensen hebt gezien daar:), heel erg leuk om te lezen en wat moet dat bijzonder voelen zeg!
veel succes met het opzetten van jullie voorlichtingen!!
als ik die typisch afrikaanse dingetjes weer lees dan kan ik niet wachten om weer te gaan :).
veel plezier en succes! liefs jantina
-
25 Juli 2014 - 01:31
Karen:
wat leuk om te lezen dat het goed met jullie gaat in Zambia. De tranen staan in me ogen als ik denk aan al die lieven mensen van ccap en ook eliab en mr adams. Ik hoop dat je ze de groetjes doet en foto's maakt! Heel veel succes met geven van dee trainingen.
Liefs Karen -
25 Juli 2014 - 09:56
Talitha:
He meiden!
Met tranen in mijn ogen zit ik jullie stukje te lezen.. wat fijn om te horen dat het zo goed gaat met jullie! Ben benieuwd hoe het verder zal gaan en ik ben ook erg benieuwd naar de foto's! Heel veel suc6 deze dagen! En zussie, I love you!! Dikke kussen Talitha. -
25 Juli 2014 - 11:23
Marion:
hoi, ik zit bij je moeder op de haakclub in schoonhoven, en ik geniet met volle teugen van je verhaal. ik blijf het volgen want je verricht goed werk voor die mensen leuk hoor dat je het kan doen. geniet ervan en stuur wat fotos op als het lukt. gr marion -
25 Juli 2014 - 20:42
Reina Van Der Haas ( Zwate Piet Voor Nane):
Nane en Djanessa, geniet van de tijd die jullie daar mogen doorbrengen en mee werken, pas goed op jullie zelf en voel jullie gedragen door vele familieleden vrienden en kennissen. Hartelijke groeten van mij, Reina van der Haas.
-
26 Juli 2014 - 09:07
Ellen De Vink:
Hoi Djanessa en Nane, super om te horen dat het goed gaat, :-) en wat een ervaringen hebben jullie nu al mee gemaakt, fijn dat het verslag zo uitgebreid is, nu kan ik het zo voor me zien... geweldig!
Kunnen jullie wennen aan de warmte? het scheelt misschien dat het in Nederland ook al zo warm was, toen jullie weg gingen ;-) Geniet van jullie (werk)vakantie en ik ga jullie belevenissen volgen, liefs de vinkjes xox -
28 Juli 2014 - 16:43
Rob En Joke De Weger:
Dag Nane,
Leuk om te horen dat je het weer naar de zin hebt. Fijn dat jullie goed zijn aangekomen. Joke en ik wensen jullie heel veel wijsheid met het geven van voorlichting. We horen wel hoe alles verder verloopt.
Hier gaat alles goed. Ook wij in Haastrecht hebben vandaag te maken met tropische buien, maar het blijft warm. We bidden voor jullie dat het allemaal zijn vruchten mag afwerpen.
Ook de tam tam gaat hier op. Laatste nieuws. Annet Ravensberg gaat per 28 september verhuizen naar Geervliet, ze heeft daar een beroep ontvangen en die heeft ze aangenomen. De afscheids dienst in Haastrecht is op 21 september.
groet en liefs van ons.
Joke en Rob de Weger -
29 Juli 2014 - 23:00
Martie Emmerzaal:
Hoi Nane,
Nou dat klinkt weer goed, spinnen, lange autoritten, wachten, slappe groenten, bekende mensen zien, 350 man mogen toespreken, je tweede thuisland ruiken, proeven en omarmen... door de kids en lieve mensen. Ik zie je daar al rondhobbelen met een kleintje in je armen of op je rug... hahahah... je neemt er toch geen eentje mee hé naar huis!! Leuk dat je het daar zo goed hebt en dat jullie met z'n tweetjes daar veel goeds weer mogen doen en zo je welverdiende vakantie toch weer opofferen na een zwaar jaar werken op school. Ik kan me voorstellen dat jullie nog helemaal daar moeten komen, het is ook zo'n vreselijk groot verschil met het gestructureerde, punctuele en nette nederland. Echt 2 verschillende culturen en zó anders dan Europa. Ben wederom jaloers en zou graag eens om een hoekje kijken of een paar weken meedraaien... hebben ze soms nog een betere Afrikaanse tolk gebarentaal nodig... slechter dan die vorige doe ik het zeker niet, hoewel ik alleen maar Nederlandse Gebarentaal ken en geen Africaanse... maar dat kon hij helemaal niet....hahahah.
Nou ik hoef niet te zeggen dat jullie moeten genieten, gaat toch wel gebeuren.
Hier is alles goed en we hebben je berichtje ontvangen van het overlijden van je overgrootmoeder. Veel sterkte ermee.
Knuffel Mart -
30 Juli 2014 - 13:52
P.hofland:
Dag Nane,
Geweldig waar je weer mee bezig bent,Chapeau.
Wij waren blij dat je heelhuids bent aangekomen,en wensen je een fijn verblijf in Zambia.
1 augustus zijn wij 25 jaar samen,geen feest,wel een week naar Texel,maar dat hebben we naar september verschoven.
Hier gaat verder alles goed,heb je zusje nog gebeld en gefeliciteerd,jij uiteraard ook gefeliciteerd met de verjaardag van je zus.
Heb veel plezier met de kindertjes daar,ik heb er hier ook aardig wat,alle kleuren van de regenboog,40 nationaliteiten.
Hou je goed en we spreken elkaar nog wel.
Groeten en kussen
Opa en Raymond
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
